Roosteren: “Ik was bang dat het hoogwater ons bedrijf de kop zou kosten”
“We hebben nu eenmaal een goede dijk nodig om ons te beschermen.” De boerderij van Johan en Bernadette van Laar in Roosteren is al generaties lang in handen van zijn familie. In 1819 kwamen zijn over-overgrootouders er wonen, toen de Maas hen dwong om te vertrekken van hun boerderij Contelmo. Sinds kort ligt er een verhoogde dijk voor het melkveebedrijf en het huis van Johan en zijn vrouw. “Ik zal het missen om mijn koeien door de bomenlaan naar de wei te zien lopen.”
De familie Van Laar is diepgeworteld in Roosteren en omgeving. Ooit woonde de familie op een kasteeltje in Ohé en Laak, daarna verhuisde ze naar de boerderij Contelmo langs de Maas. “In 1819 kwam de familie naar de boerderij waar ik nog steeds woon”, vertelt Johan van Laar. “Ze moesten weg van Contelmo vanwege het hoogwater van de Maas. Sindsdien heeft mijn familie altijd hier gewoond en we hebben een melkveebedrijf met 180 koeien. De Maas ligt vlakbij en speelde een grote rol in mijn jeugd. Vissen, zwemmen, kamperen… geweldig. Ik vond het prachtig om onze koeien langs de Maas te zien grazen.”
Paniek in 1993
In 1926 kreeg de boerderij voor het eerst te maken met extreem hoog water. De grootouders van Johan zagen het water via de vensterbank naar binnen lopen. Daarna bleef het relatief rustig. Tot 1993. “We werden toen compleet verrast door het doorbreken van dijk”, zegt Johan. “Van de gemeente moesten we de koeien loslaten en ze richting de kanaaldijk jagen, maar dat durfden we niet. Uiteindelijk werden ze met veewagens verplaatst naar Veulen. Melken konden we niet en de stallen en de melkput stonden onder water. Ik dacht: dit gaat ons bedrijf de kop kosten. Gelukkig is dat meegevallen. In 1995 zijn de dieren ook geëvacueerd, maar toen waren we beter voorbereid.”
Grond verkopen
Twee jaar geleden bezocht Johan een informatiebijeenkomst van Waterschap Limburg, over de dijkversterking in Roosteren. Johan zag meteen dat het waterschap grond van hem nodig zou hebben. “Natuurlijk heb ik alle medewerking verleend. We hebben nu eenmaal een goede dijk nodig om ons te beschermen. Maar ik was niet blij dat ik weer grond kwijt zou raken, dat was in 1996 ook al gebeurd. Het overleg met het waterschap is prima verlopen en ik krijg op andere plekken gronden terug. Maar die liggen verder van mijn bedrijf, het is geen aaneengesloten stuk meer. Dat maakt het lastiger om de boerderij rendabel te houden.”
Koeien laten grazen is moeilijker
Voor de boerderij ligt inmiddels de nieuwe dijk, een meter hoger dan zijn voorganger. Johan en Bernadette zijn daardoor hun weidse uitzicht kwijt. Voor de aanleg is bovendien de helft van een prachtige bomenlaan gekapt. Johan: “Door die laan stuurde ik de koeien naar hun weiland, waar ze konden grazen. Nu moeten de koeien door een beek en over een andere dijk en ik twijfel ernstig of dat haalbaar is. Dat zou betekenen dat ik ze minder kan laten grazen, terwijl melkbedrijven dat wel belangrijk vinden. Ik ben positief ingesteld, maar een boerenbedrijf runnen wordt er niet makkelijker op.”