Kessel: "De Maas heeft ons een mooie jeugd bezorgd"

De woning van Cor Beurskens ligt direct aan de Maas en alleen een smalle weg en een weiland scheiden het huis van het water. Het uitzicht is dan ook prachtig. De opa van Cor bouwde het huis in Kessel in 1888. Het was het laatste huis van het dorp en het lag aan een onverharde weg. “Mijn vader kwam in 1949 terug uit Nederlands-Indië en zijn broers en zussen schoven hem de woning min of meer in de schoenen”, vertelt Cor. “Het werd toen nog als minderwaardig gezien, want het lag te afgelegen. Maar mijn vader nam het over en in 1953 werd ik geboren. Samen met mijn broertje heb ik hier een prachtige jeugd beleefd.”

Schaatsbaan voor de deur

Cor weet nog goed dat de mensen uit het dorp ’s zomers zwommen in de Maas en zonnebaadden op een strandje langs het water. In de winter lag er vaak een schaatsbaan voor de deur, als de Maas buiten haar oevers was getreden. “Bij hoogwater spoelde hier volop rommel aan”, zegt Cor. “Als kinderen onderzochten we uitgebreid alles wat aanspoelde en daar hebben we veel plezier mee gehad.” In 1973 namen Cor en zijn vrouw het huis over van zijn vader. Hun zoon werd er geboren en ze bleven genieten van het uitzicht over de Maas. “Mijn vader zat vroeger vaak op een bankje voor de deur te kijken naar het water”, vertelt Cor. “Ik dacht toen: als je je daar mee kunt vermaken, moet je wel oud en versleten zijn. Nu zitten we er zelf ook.”

Respect voor de Maas

Cor heeft nooit getwijfeld aan de keuze voor zijn woning. “Je weet van tevoren dat de Maas een kracht is waar je respect voor moet hebben”, zegt hij. “Maar ons geweldige uitzicht weegt veel zwaarder dan de wateroverlast die er af en toe is. Er zijn zoveel mensen die van en aan de Maas leven, er plezier maken en werken. De Maas is echt een levensader. Ik vind het mooi dat ik dat allemaal langs zie komen als ik uit het raam kijk.” Tijdens het hoogwater in 1993 en 1995 bleef het huis droog, al stond er in 1995 wel veertig centimeter in de kelder. Cor: “Toen was het water wel angstaanjagend. Ik weet nog dat er in ‘95 met oud en nieuw vuurwerk werd afgestoken op het vakantiepark aan de overkant van de Maas. Alles stond onder water en we zagen het vuurwerk twee keer: in de lucht en weerspiegeld in de rivier. Dat was zo’n mooi moment, midden in die hoogwaterellende. Heel bijzonder.”

Hopen op goede oplossing

De kleine dijk langs de straat waar Cor woont voldoet niet meer. “Het is goed dat er nieuwe maatregelen worden genomen om de dorpen te beschermen”, vindt Cor. “Maar we schrokken van de plannen van het waterschap, dat een dijk van 2,75 hoog wilde aanleggen. Dat zou ons ons uitzicht kosten.” De bewoners van de Haagweg hebben onder leiding van enkele vertegenwoordigers verschillende alternatieven voorgelegd aan het waterschap. “Wij zien het liefst dat de dijk uit de Waterwet wordt gehaald en alles blijft zoals het is. Het is onze wens dat één van onze kleinkinderen dit huis overneemt en van hetzelfde mooie uitzicht kan genieten.”