Poederkooldosering

Medicijnresten kunnen een negatief effect hebben op de bereiding van drinkwater. Medicijnresten komen in het water door het uitplassen van medicijnresten, het weggooien van medicijnen door het toilet en het afspoelen van de huid waarop zalf is aangebracht. Via het riool komen deze stoffen bij onze rioolwaterzuiveringsinstallaties. In het verleden zijn deze installaties niet specifiek ontworpen om microverontreinigingen uit het riool ter te halen en fungeren hierdoor als doorgeefluik naar het oppervlaktewater voor de meeste microverontreinigingen die op het riool geloosd worden.

Medicijnresten en andere microverontreinigingen komen op deze manier in het oppervlaktewater terecht en kunnen allerlei ongewenste effecten hebben. De pil doet mannetjesvissen vervrouwelijken, antidepressiva zorgen voor gedragsverandering bij vlokreeften, en waterplanten nemen de stoffen op waardoor ze minder goed groeien.  De cocktail van medicijnresten in het oppervlaktewater verstoort ook de balans van aquatische ecosystemen en legt een grijze sluier over de biodiversiteit. Microverontreinigingen vormen ook risico voor de bereiding van ons drinkwater. Drinkwaterbedrijf WML moet steeds verdergaande maatregelen nemen om te zorgen dat het drinkwater voldoende schoon wordt gemaakt.

Door vergrijzing komen steeds meer medicijnresten terecht in ons afvalwater. Alles bij elkaar gaat het in Nederland om zeker 140 ton medicijnresten per jaar. “De medicijnresten komen via urine en ontlasting in het riool terecht. Het is ontzettend lastig om deze resten vervolgens uit het rioolwater te halen”, vertelt WL-bestuurder Arnold Jansen. “Dat lukt slechts gedeeltelijk, waardoor ze terechtkomen in het oppervlaktewater: de beken en rivieren. Enerzijds hebben de vissen daar last van. Anderzijds zorgt dit voor een extra opgave bij het maken van drinkwater.”