Kleinste dijk van Nederland is geen dijk meer

Gepubliceerd op 1 november 2019

2019_01_11 Kessel dijkpaal bewoners1

Bewoners, waterschap en gemeente komen tot andere oplossing

Op 1 november hebben Ton Lennaerts namens dijkgroep Kessel, wethouder Rob Wanten gemeente Peel en Maas samen met bestuurder Jos Teeuwen Waterschap Limburg dijkpaal 72.031 aan de Haagweg in Kessel verwijderd. Het kleinste dijktraject van Nederland is vanaf heden niet langer een waterkering. “Het waterschap doorliep een bijzonder proces in nauwe samenwerking met bewoners en gemeente. Alle formaliteiten in de regio zijn nu afgehandeld. Vandaag was een mooie mijlpaal met het verwijderen van de dijkpaal,” vertelt Jos Teeuwen, na afloop. Dijktraject Kessel is een van de 15 projecten vanuit het Hoogwaterbeschermingsprogramma Noordelijke Maasvallei.

2019_01_11 Kessel dijkpaal verwijderd

Kleinste primaire dijk van Nederland

Het 145 meter lange dijkje bij de Haagweg werd in 1996 als nooddijk aangelegd. In 2005 werd de dijk als primaire waterkering in de Waterwet opgenomen. Het is de kleinste primaire dijk van Nederland en beschermt slechts één rij huizen. De woningen daarachter liggen op hogere gronden en hoeven niet door de dijk beschermd te worden. Omdat het een primaire waterkering betreft, moet die aan de wettelijke eisen voldoen. Voor de Kesselse dijk betekent dat een verhoging van twee meter.

Ton Lennaerts: “Voor de bewoners was de ophoging een ongewenste aanpassing. We hebben een werkgroep opgericht die het waterschap, de gemeente en daarna de overkoepelende stuurgroep overtuigde dat de aanpassing onnodig was. We zijn er trots op dat dit ons is gelukt.” De werkgroep ging langs de deuren, organiseerde informatiebijeenkomsten en zamelde handtekeningen in voor een petitie. Die werd aan de wethouder overhandigd. De bewoners lieten een onderzoek uitvoeren en hieruit bleek dat alleen bij extreem hoog water één of twee huizen last zouden kunnen hebben van wateroverlast. De bewoners van die woningen hebben ook aangegeven dat ze het risico willen nemen op wateroverlast. Bovendien hielden de woningen het in 1993 en 1995 droog.

Het dijkje is geen dijkje meer

Rob Wanten: “De daadkracht van de bewoners en het werk dat ze hierin hebben gestoken verdient een pluim, het nemen van eigen initiatief is ook kenmerkend voor de inwoners binnen onze gemeente.” Gemeente Peel en Maas heeft inmiddels het bestemmingsplan ter inzage gelegd. Waterschap Limburg haalt de dijk uit de legger (gebiedskaart met regels). Op beide stukken zijn geen zienswijzen gekomen. De gemeenteraad stelde het gewijzigde bestemmingsplan vast en het bestuur van het waterschap besloot tot het schrappen van het dijkje uit de legger van Waterschap Limburg. Daarmee heeft het dijkje geen formele waterkerende functie meer. Het kleinste dijkje van Nederland is een gewoon stukje grond geworden. Je mag een waterkering uit de Waterwet halen, mits aan een aantal zwaarwegende criteria wordt voldaan: de veiligheid van de bewoners moet gewaarborgd blijven én alle betrokkenen moeten het unaniem eens zijn met de wijziging (gemeente, waterschap, veiligheidsregio en omwonenden).

Een laatste formele stap is nog dat het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat formeel de wetswijziging doorvoert. Dit is een formele wijziging die mogelijk pas in 2023 gebeurt, samen met andere wijzigingen in Nederland.